Hotel papa en mama
Kostgeld, het klinkt wellicht een beetje ouderwets. Lange wachtlijsten voor huurwoningen strengere eisen voor een hypotheek, maken dat jongeren steeds langer thuis blijven wonen. Ondertussen kunnen ze dan sparen voor hun eerste huis. Waarom ook niet, bij je ouders wonen is goedkoper dan op jezelf wonen.
Doordat kinderen thuis blijven wonen, kunnen hun ouders toeslagen mislopen of soms moeten ze zelfs een deel van hun uitkering inleveren. Vaak heb ik het idee dat ouders kinderen ook helemaal niet stimuleren om op zichzelf te gaan wonen. Waar is het tenslotte lekkerder wonen dan in hotel papa en mama?
Leer ze op eigen benen te staan
Kinderen die na hun studie (weer/nog) thuis wonen, zouden wanneer ze een baan hebben kostgeld moeten betalen aan hun ouders. Op die manier leren ze dat ze een deel van hun geld moeten reserveren voor hun vaste lasten. Het is ook goed om ze zoveel mogelijk hun eigen kosten te laten dragen. Bijvoorbeeld de zorgverzekering of de tandarts en laat ze een paar keer per week de warme maaltijd verzorgen.
Hoeveel kostgeld?
Je kunt een kind naar rato laten meebetalen aan de kosten van je huishouding. Alle vaste en variabele lasten gedeeld door het aantal bewoners en een deel daarvan laat je als kostgeld uitbetalen.
Je kunt natuurlijk ook een vast bedrag afspreken voor de kostganger. Daarbij zal het er ook een beetje vanaf hangen hoeveel geld je te besteden hebt als ouder. Sommige ouders lopen toeslagen mis wanneer hun kind weer thuis komt wonen na een studie.
Een verhaal uit de praktijk
Een paar maanden geleden kwam ik bij een gezin waar de zoon van 29 jaar het wel erg bont maakte. Hij woonde nog steeds thuis, ondanks dat hij al jaren een baan had. Zijn ouders hadden daardoor geen recht op huurtoeslag en zorgtoeslag en zoonlief compenseerde dit door zijn ouders van zijn salaris van ruim € 1.500 zijn ouders elke maand 150 euro te betalen voor de boodschappen. Hij gaf als reden, dat hij de rest van zijn geld nodig had. Om leuke dingen te kunnen doen en te kunnen sparen voor het huwelijk met zijn vriendin. Hij werkte tenslotte niet voor niets. Ik probeerde hem uit te leggen dat hij dat sparen voor zijn bruiloft op kosten van zijn ouders deed. Hij was van mening dat de 150 euro die hij maandelijks aan zijn ouders overmaakte een reëel bedrag was voor de kosten die ze aan hem hadden.
Veranderde omstandigheden
Voorheen was zijn kleine bijdrage aan kostgeld niet echt een probleem. Dat werd anders toen zijn vader door ziekte deels arbeidsongeschikt werd en dus minder ging verdienen. Zijn ouders moesten toen maandelijks een deel van hun spaargeld aanspreken. En nu een heleboel maanden verder was het spaargeld op en konden zijn ouders de huur niet meer betalen.
Ik probeerde zoonlief aan het verstand te brengen dat zijn bijdrage niet echt opwoog tegen de kosten van zijn inwoning. Hij was serieus van mening dat dat wel het geval was. Ik heb hem uitgelegd dat door hem de verwarming aanging als zijn ouders allebei al naar het werk gingen. Waarschijnlijk gebruikte hij ook regelmatig de douche gebruikte met water dat door iemand betaald moest worden. Van zijn 150 euro bijdrage per maand zou hij niet eens alle boodschappen kunnen doen als hij op zichzelf woonde.
Kiezen of delen
Hij bleef echter volharden. Daarom heb ik de ouders aangeraden om hem uit huis te zetten. Dan hadden zij weer recht op huur- en zorgtoeslag en konden zij weer al hun rekeningen betalen. Toen hij die boodschap kreeg, werd hij ontzettend boos. Hij vroeg mij wat ik dan een redelijke bijdrage zou vinden. Ik gaf aan data hij het gat in de begroting van zijn ouders zou moeten dichten en dat bedroeg maandelijks ongeveer 600 euro.
Hij werd ontzettend boos op mij en keek naar mij alsof ik hem een oneerbaar voorstel deed. Uiteindelijk heb ik hem samen met zijn ouders voor de keuze gesteld om meer te gaan betalen, of op kamers te gaan wonen. Hij wilde erover nadenken en besloot uiteindelijk om dan toch maar wat meer kostgeld te gaan betalen. Geheel tegen zijn zin, maar ook hij zag gelukkig in dat thuis wonen veel voordeliger zou zijn dan op zichzelf wonen.
Leren omgaan met geld
Zoals ik al eerder schreef, denk ik dat elk kind met geld om moet leren gaan. Op jonge leeftijd door ze zakgeld te geven en oudere kinderen die geld verdienen door kostgeld te betalen aan hun ouders. Dit maakt allemaal deel uit van de financiële opvoeding van je kind. Het is dan aan de ouders om te beslissen wat ze ermee doen. Zo had mijn moeder een groot deel van het kostgeld, dat ik betaalde in de periode dat het appartement dat ik had gekocht, werd gebouwd, opgespaard. Toen ik uit huis ging kreeg ik een groot deel van dat bedrag als een leuke meevaller uitbetaald van mijn ouders. Ik weet nog wat een heerlijke verrassing dat was!